ni: Uel Ceballos, Circa 2014
Lumipas na ang dilim
Sumisilip na ang mga
bituin
Dahan-dahan nang
nagbubukas ang mga ulap
Binibigyang daan ang
malamlam na sinag ng buwan
Parang halik na
tumama sa pisngi ko ang liwanag
Kasabay nun ang
paglitaw ng mga mumunting kislap sa langit
Mga sandaang butil na
nagsasabog ng ngiti
Mayabang ang
kabilugan ng buwan
Nagparaya na ang
kanina’y nagngangalit na ulan
Malamig pa
rin ang simoy ng hangin
Bakas na iniwan ng
mga nagdaang patak
Lumipas man ang ulan
o magkubli ang buwan
Ang sinumpang alaala
ay patuloy lang iinog
Sa pagsasalitan ng
tag-araw at tag-ulan
Sa pagtatago at
muling paglitaw ng buwan
Oo nga’t natapos na
ang kabaliwan
Hinilom na ng
kapatawaran ang nakaraan
Subalit patuloy na mananariwa
ang kahapon
Sa tuwing bibilog
ang buwan at bubuhos ang ulan.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento